
Het is raar om zo lang wekelijks een tekening gestuurd te hebben naar Schoonmama, en haar telefoontjes daarna, en de gesprekken met haar bezoek over mijn 'galerie' op haar kleerkast. Waar vind ik nu ze verscheiden is de motivatie om weer te gaan tekenen? Ik wilde haar blij maken met mijn tekeningen. Hoe moeilijk alles ook is, er is altijd ook iets om je over te verheugen.
Nu moet ik een nieuwe drive vinden: niet meer Schoonmama, maar nu mijzelf blij maken. Ook met een stérmagnolia. Ik was altijd nogal kritisch op de stermagnolia, die ik maar bleekjes vond afsteken tegen de roze magnolia. Maar gisteren was ik ineens verrukt van mijn ene stermagnolia-bloem in onze achtertuin.
We kunnen concluderen: een stermagnolia tekenen en madrigalen luisteren zijn wel een geschikte manier om weer een beetje blij te worden.
コメント