Veel van mijn leeftijdgenoten zijn oma. Zo ook de Bayerische Freundin die door de liefde voor een Nederlandse man in Utrecht terecht is gekomen en in ons koor. De laatste vier maanden is ze echter steeds weer in Duitsland. Voor mij is dat een beetje jammer, want als ze hier is is ze is een goeie fietsmaat. Haar moeder en haar artsen wonen in München, haar kinderen en kleinkinderen in Berlijn. Door Corona heeft ze haar kroost weinig gezien, maar nu is ze herenigd met haar kleinzoon. ‘Stuur je een foto?’ had ik gevraagd. En van de week kwam de foto.